De lidstaten kunnen voorzien in een uitzondering op dit beginsel door vast te stellen dat, indien voldaan is aan de voorwaarden als bedoeld in lid 3 en/of 4, de voor een uitzendkracht geldende essentiële arbeidsvoorwaarden tenminste even gunstig moeten zijn als die welke gelden of zouden gelden voor een vergelijkbare uitzendkracht, die hetzelfde of soortgelijk werk verricht, rekening houdend met kwalificaties en vaardigheden.

1. Deze richtlijn is van toepassing op alle situaties waarin een uitzendbureau, op grond van een arbeidsovereenkomst of een arbeidsbetrekking tussen het uitzendbureau en de uitzendkracht, een uitzendkracht de opdracht geeft te werken onder de leiding en het toezicht van een inlenende onderneming.

Wanneer de vergelijking overeenkomstig deze richtlijn met een vergelijkbare werknemer in de inlenende onderneming moet gebeuren, maar er geen dergelijke werknemer is, wordt vergeleken met de collectieve overeenkomst waaronder de inlenende onderneming valt; bestaat er geen soortgelijke collectieve overeenkomst, dan wordt vergeleken met de collectieve overeenkomst waaronder het uitzendbureau valt; bij gebrek aan toepasselijke collectieve overeenkomst worden de essentiële arbeidsvoorwaarden van de uitzendkracht geregeld door de nationale wetgeving en de nationale praktijken.

1. Deze richtlijn is van toepassing op alle situaties waarin een uitzendbureau, op grond van een arbeidscontract of een arbeidsrelatie tussen het bureau en de uitzendkracht, een uitzendkracht de opdracht geeft te werken onder de leiding en toezicht van een inlenende onderneming.

1. De voor een uitzendkracht geldende essentiële arbeidsvoorwaarden zijn tenminste even goed als die welke gelden of zouden gelden voor een rechtstreeks door de inlenende onderneming volgens een contract van gelijke duur aangestelde werknemer, die hetzelfde of soortgelijk werk verricht, rekening houdend met kwalificaties en vaardigheden, tenzij een verschil in behandeling om objectieve redenen gerechtvaardigd is. Wanneer zulks passend is, wordt het "pro rata temporis"-beginsel toegepast.

Een arbeidsovereenkomst wordt als tijdelijk of voor bepaalde tijd aangemerkt indien het de bedoeling van de werkgever en de werknemer was om de duur van de overeenkomst te laten afhangen van bepaalde omstandigheden, zoals een bepaald tijdschema voor de voltooiing van het werk, de voltooiing van een bepaalde taak of de terugkeer op het werk van de werknemer die de betrokkene vervangt.