In zijn arrest van 18 december 2014 in de zaak-Abdida (C-562/13) heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie het volgende geoordeeld: "Uit een en ander volgt dat op de gestelde vragen moet worden geantwoord dat de artikelen 5 en 13 van richtlijn 2008/115, gelezen in het licht van de artikelen 19, lid 2, en 47 van het Handvest, en artikel 14, lid 1, sub b, van die richtlijn in die zin moeten worden uitgelegd dat zij zich verzetten tegen een nationale wettelijke regeling: - die geen schorsende werking toekent aan een beroep tegen een besluit waarbij een derdela ...[+++]nder die aan een ernstige ziekte lijdt, wordt gelast het grondgebied van een lidstaat te verlaten, wanneer de uitvoering van dat besluit voor die derdelander een ernstig risico inhoudt dat zijn gezondheidstoestand op ernstige en onomkeerbare wijze verslechtert, en - die niet bepaalt dat in de mate van het mogelijke wordt voorzien in de elementaire levensbehoeften van die derdelander teneinde te verzekeren dat de dringende medische zorg en de essentiële behandeling van ziekte daadwerkelijk worden verstrekt tijdens de periode waarin die lidstaat als gevolg van het instellen van dat beroep verplicht is de verwijdering van die derdelander uit te stellen".

Rijksinstituut voor de sociale verzekeringen der zelfstandigen concurrentie ambtenaar gerechtsdeurwaarder investering overheidsopdracht minderjarigheid beroepsorganisatie politie personenverzekering opslag van koolwaterstoffen verjaring van de vordering personeelsstatuut tabak telematica vervoer per pijpleiding rundvee opheffing van de zaak veiligheid van het luchtverkeer ouderverlof wettige arbeidsduur hypotheek registratie van maatschappij gerechtelijke politie invaliditeitsverzekering strijdkrachten in het buitenland dienstplicht discriminatie op grond van nationaliteit traceerbaarheid boekhouding cumuleren van pensioenen overheidsapparaat inkomstenbelasting jongere niet-gouvernementele organisatie varkens burgerlijke rechtsvordering paramedis ...[+++]ch beroep vereniging rechtsregels voor de sociale zekerheid niet in loondienst verkregen inkomen gelijke behandeling van man en vrouw postdienst autoweg tweetaligheid schuldvordering verdeling van de bevoegdheden lokale financiën horecabedrijf rechter dierlijk product penitentiair recht arbeidsveiligheid beveiliging en bewaking Grondwettelijk Hof (België) strategische reserve universele dienst krijgsrecht collectieve arbeidsovereenkomst sociale bijdrage concurrentierecht vergoeding magistraat energievoorziening strafprocedure ontwikkelingshulp arbeidsongevallenverzekering vakbondsvertegenwoordiger werk op afstand mijn sociale zekerheid telecommunicatie datatransmissie zwartwerk internationale ambtenaar handelsvergunning uitkering aan nabestaanden multinationale strijdmacht arbeidsrechtspraak OCMW Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening Belgacom Kruispuntbank van Ondernemingen discriminatie op grond van leeftijd gemeente zwangerschapsverlof vormingsverlof beursnotering veeteelt elektrische energie accijns kaderwet arbeidsreglement visser energieprijs plantaardige productie bescherming van de consument Hoofdstedelijk Gewest Brussels ziekteverzekering verbeurdverklaring van goederen commerciële rechtspraak verkoopvergunning onderne ...

Dit besluit is in juridisch opzicht niet wetgevend, maar het bevat wel een duidelijke politieke verplichting die inhoudt dat toekomstige productwetgeving gebaseerd zal worden op het kader dat we met dit besluit hebben geschept.

­ of de goedkeuring van het koninklijk besluit van 4 april 2003 inhoudt dat er wordt afgestapt van de principes van de beginselwet betreffende het gevangenisbestuur en het juridisch statuut van de gedetineerden ?

Ik besluit. De goede praktijk bestaat erin te beschouwen dat mandaten een intuitu personae- karakter hebben, maar dat is geen juridische verplichting.

Ik begrijp de CREG-analyse niet. Ze besluit dat dit akkoord geen juridische waarde heeft, maar voor de Staat wel verbintenissen inhoudt.