In altre parole, nel caso di mobilità verso un secondo Stato membro, uno dei vecchi Stati membri non può concedere libero accesso al proprio mercato del lavoro a un residente di lungo periodo che sia cittadino di un paese terzo qualora lo stesso libero accesso non sia consentito ai cittadini di un nuovo Stato membro.
Met andere woorden, als er sprake is van mobiliteit naar een tweede lidstaat, kan een oude lidstaat een langdurig ingezetene uit een derde land geen vrije toegang tot zijn arbeidsmarkt verlenen, voorzover diezelfde vrije toegang niet verleend wordt aan een onderdaan van een nieuwe lidstaat.