Op internationaal niveau voerde de Kodex Alimentarius in 1987 als algemeen beginsel in dat het toelaatbaar is als aan levensmiddelen voedingsstoffen worden toegevoegd om een aantoonbaar gebrek aan één of meer voedingsstoffen in de bevolking of bepaalde bevolkingsgroepen te voorkomen of te verhelpen.

Europa moet zijn rol ten volle blijven spelen, in het bijzonder in de OESO en de Codex Alimentarius, en meer bepaald in de ad hoc intergouvernementele task-force over biotechnologie, om binnen deze organisaties de ontwikkeling en regelmatige herziening te bevorderen van geharmoniseerde richtsnoeren voor risicoanalyse en voor de etikettering en traceerbaarheid van moderne biotechnologische producten.

De versterking van de samenwerkingsrelaties van de WTO met de overige multilaterale organisaties; de invoering van de verplichting dat in die gevallen waarin andere internationale verdragen in het gedrang komen, de panels en de beroepsinstantie het advies van de bevoegde organisaties moeten inwinnen en dat die adviezen openbaar moeten worden gemaakt; het mogelijk maken dat tegen een beslissing van de WTO beroep kan worden aangetekend bij de instanties van een andere multilaterale organisatie; een betere garantie dat het voorzorgsbeginsel wordt gehanteerd middels een herziening van het SMS-akkoord en een hervorming van de Codex Alimentarius zodat ...[+++]op de werking daarvan de voor de WTO verlangde beginselen van democratische controle worden toegepast; het in de preambule van de overeenkomst waarbij de WTO is opgericht, opnemen van de doelstellingen: de uitroeiing van de armoede; de bevordering van een eerlijke en duurzame ontwikkeling; de bescherming van het milieu; de eerbiediging van de fundamentele sociale normen.