Overwegende dat artikel 10, § 1, eerste zin, van de wet van 28 augustus 1991 " de dierenartsen" toelaat te " beschikken over een depot van geneesmiddelen" , dit wil zeggen dat zij een voorraad geneesmiddelen mogen bezitten, bestemd voor de dieren die zij behandelen; dat artikel 1, 1°, van de wet het begrip " dierenarts" als volgt bepaalt : " diegene die in het bezit is van het wettelijk diploma van doctor in de veeartsenijkunde of in de diergeneeskunde, behaald overeenkomstig de wetgeving op het toekennen van de academische graden en het programma van de universitaire examens of die er wettelijk van vrij gesteld is" ; dat, in die zin begrepen, artikel 10 van de wet alleen aan fysieke personen toelaat om over een geneesmiddelenvoorraad t ...[+++]e mogen beschikken; dat uit de parlementaire voorbereiding van artikel 10 wel blijkt dat meerdere dierenartsen van hetzelfde depot er gebruik kunnen van maken, bijvoorbeeld in het kader van een dierenartsenvereniging - met name daarom is uit de wet weggelaten dat het depot " persoonlijk" moet zijn - maar dat zulks niet uitsluit dat voor het gemeenschappelijk depot ook " een bevoegd persoon de verantwoordelijkheid draagt" (Senaat, 1990-1991, stuk 48512, p. 84-85); dat dus, zoals de wet geformuleerd is, het houden van een geneesmiddelendepot in ieder geval beperkt moet zijn tot dierenartsen in de zin van artikel 1, l, van de wet zodat, binnen die wettelijk uitgetekende grenzen, de verwijzing in de bestreden bepaling naar de " dierenarts depothouder" alleen maar kan doelen op een natuurlijk persoon; dat bijgevolg, in acht genomen de gegevens waarover de Raad van State thans beschikt, de bestreden bepaling dat een depothouder een natuurlijk persoon moet zijn precies kadert in het voorschrift van de wet; dat het bestreden koninklijk besluit geen toevoeging of beperking brengt aan artikel 10 van de wet van 28 augustus 1991; dat het middel niet ernstig is" ...

12. is van mening dat de EU initiatieven dient te ontplooien om het concept van de "beschermingsverantwoordelijkheid" waar te maken en daarbij voorrang dient te geven aan preventieve actie, civiele middelen en steun aan regeringen van derde landen bij de vervulling van de beschermingsplicht ten opzichte van hun bevolking; benadrukt dat dwangmaatregelen, met inbegrip van militair ingrijpen, slechts als laatste redmiddel en strikt in overeenstemming met het internationaal recht mogen worden toegepast; herhaalt in het bijzonder zijn standpunt dat, wanneer de Veiligheidsraad de inzet van geweld overweegt, hij altijd rekening moet houden met de vijf criteria van legitimiteit die in het bovengenoemde rapport ...[+++] van de secretaris-generaal van de VN van 21 maart 2005 zijn voorgesteld en die het Parlement heeft onderschreven: de ernst van de bedreiging, de juistheid van het doel, het laatste redmiddel, de evenredigheid van de middelen en een redelijke kans van slagen; is het ermee eens dat de beginselen die verband houden met het gebruik van geweld en de toestemming daartoe moeten worden neergelegd in een resolutie van de Veiligheidsraad;

12. is van mening dat de EU initiatieven dient te ontplooien om het concept van de "beschermingsverantwoordelijkheid" waar te maken en daarbij voorrang te geven aan preventieve actie, civiele middelen en steun aan regeringen van derde landen bij de vervulling van de beschermingsplicht ten opzichte van hun bevolking; benadrukt dat dwangmaatregelen, met inbegrip van militair ingrijpen, slechts als laatste redmiddel en strikt in overeenstemming met het internationaal recht mogen worden toegepast; herhaalt in het bijzonder zijn standpunt dat, wanneer de Veiligheidsraad de inzet van geweld overweegt, hij altijd rekening moet houden met de vijf criteria van legitimiteit die door de secretaris-generaal van de VN zijn voorgestel ...[+++]d in zijn rapport van maart 2005 en die het Parlement heeft onderschreven: de ernst van de bedreiging, de juistheid van het doel, het laatste redmiddel, de evenredigheid van de middelen en een redelijke kans van slagen; is het ermee eens dat de beginselen die verband houden met het gebruik van geweld en de toestemming daartoe moeten stoelen op een resolutie van de Veiligheidsraad;