Onder meer België heeft zich door het aannemen van de Verklaring van Parma inzake leefmilieu en Gezondheid van 1-12 maart 2004 geëngageerd om volgende uitdagingen aan te pakken: (a) de gevolgen van de klimaatverandering op de gezondheid en op het milieu, en het beleid dat daarmee in verband staat; (b) de gezondheidsrisico's waaraan kinderen en andere kwetsbare groepen blootstaan omwille van slechte milieu-, arbeids- of levensomstandigheden (inzonderheid gebrek aan water en sanitaire voorzieningen); (c) de sociaaleconomische en gendergebonden ongelijkheden op het vlak van menselijke gezondheid en milieu, nog versterkt door de financiële crisis; (d) de last van niet-besmettelijke ziekten, vooral in de mate dat deze last kan worden gemilder ...[+++]d door het volgen van een adequaat beleid in domeinen zoals stadsontwikkeling, vervoer, gezondheidsveiligheid van voedingsmiddelen en voeding, en levens- en werkomgeving; (e) de ongerustheid rond persistente schadelijke chemische stoffen die het endocrinestelsel verstoren, bioaccumulatieve stoffen, (nano)partikels en nieuwe problemen; (f) onvoldoende middelen in bepaalde gedeelten van de WGO Regio Europa.

De maximale duur van de toe te passen incubatietijd is in bijlage per ziekte aangegeven; 13° eigenaar of verantwoordelijke: de natuurlijke of rechtspersoon die eigenaar van de dieren is, of die belast is met de verzorging van de betrokken dieren, al dan niet tegen financiële vergoeding; 14° officiële dierenarts: dierenarts van het Agentschap; 15° Minister: de Minister die de Landbouw onder zijn bevoegdheid heeft; 16° PCE: Provinciale Controle Eenheid van het Agentschap; 17° bedrijfsdierenarts: de erkende dierenarts, aangewezen door de verantwoordelijke in toepassing van: a) artikel 2 van het koninklijk besluit van 15 februari 1995 h ...[+++]oudende bijzondere maatregelen van epidemiologisch toezicht op en preventie van aangifteplichtige varkensziekten, om regelmatige controles uit te voeren in de geografische entiteit en profylactische handelingen uit te voeren bij de varkens van het beslag, b) artikel 2 van het koninklijk besluit van 28 februari 1999 houdende maatregelen van epidemiologisch toezicht op en preventie van aangifteplichtige runderziekten, om in de geografische entiteit de reglementaire controles en profylactische ingrepen op de runderen van het beslag uit te voeren, c) artikel 2, 8°, van het koninklijk besluit van 17 maart 1997 houdende organisatie van het epidemiologisch toezicht op overdraagbare spongiforme encephalopathies bij herkauwers, om in de geografische entiteit de reglementaire controles en profylactische ingrepen op de herkauwers van het veebeslag uit te voeren; 18° erkende dierenarts: dierenarts in de zin van artikel 4 van de wet van 28 augustus 1991 op de uitoefening van de diergeneeskunde en het koninklijk besluit van 20 november 2009 betreffende de erkenning van dierenartsen.

De uitwerking van een plan voor de ontwikkeling van geïntegreerde zorg voor chronisch zieken die momenteel aan de gang is binnen de Interministeriële Conferentie Volksgezondheid is echter gericht op "alle personen in de bevolking die te maken hebben met gezondheidsproblemen die langdurige zorg nodig hebben, zowel door niet-overdraagbare aandoeningen, als door overdraagbare aandoeningen".

De acht belangrijkste oorzaken van mortaliteit en morbiditeit als gevolg van niet-overdraagbare aandoeningen in het Europese deel van de WHO zijn hart- en vaatziekten, neuropsychiatrische stoornissen, kanker, spijsverteringsaandoeningen, ademhalingsaandoeningen, aandoeningen van de zintuigen, musculoskeletale aandoeningen en diabetes mellitus.

Volgens het rapport van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) over de Europese gezondheid uit 2005 zijn de voornaamste oorzaken van de ziektelast in de Europese regio van de WHO (uitgedrukt in „verloren gezonde levensjaren door ziekte” of „disability adjusted life-years” (DALY's)) niet-overdraagbare aandoeningen (77 % van het totaal), externe oorzaken van letsel en vergiftiging (14 %) en overdraagbare aandoeningen (9 %).

1.2. het opzetten van een systeem voor waarschuwing, vroegtijdige ontdekking en surveillance van gezondheidsbedreigingen, zowel voor overdraagbare ziekten, inbegrepen het gevaar van grensoverschrijdende verbreiding van ziekten (resistentie inclusief), als voor niet-overdraagbare ziekten.