Ten slotte moeten de Staten volgens artikel 57 van het Verdrag van 1970 maatregelen treffen om hun rechters of hun bestuurlijke autoriteiten in staat te stellen rekening te houden met buitenlandse strafvonnissen teneinde in voorkomend geval op de veroordeelde de maatregelen toe te passen van vervallenverklaring, onbevoegdverklaring of verbod die door de wetgeving verbonden worden aan door nationale gerechten gewezen vonnissen.

Om die redenen, het Hof zegt voor recht : In zoverre het de strafrechter niet toestaat aan de vrijgesproken beklaagde en aan de burgerrechtelijk aansprakelijke een rechtsplegingsvergoeding in hoger beroep toe te kennen ten laste van de in het ongelijk gestelde burgerlijke partij die, bij ontstentenis van enig beroep van het openbaar ministerie, hoger beroep heeft ingesteld tegen een vrijsprekend vonnis dat is gewezen op een door het openbaar ministerie ingestelde vordering, schendt artikel 162bis, tweede lid, van het Wetboek van strafvordering de artikelen 10 en 11 van de Grondwet.

het waarborgen van de snelle wederzijdse erkenning – onder volledige inachtneming van het evenredigheidsbeginsel – van alle justitiële maatregelen, met name straf- en confiscatievonnissen en Europese aanhoudingsbevelen;

(xiii) het waarborgen van de snelle wederzijdse erkenning – onder volledige inachtneming van het evenredigheidsbeginsel – van alle justitiële maatregelen, met name straf- en confiscatievonnissen en Europese aanhoudingsbevelen;

12. wijst met nadruk op de noodzaak tot volledige toepassing van de bestaande instrumenten voor wederzijdse erkenning en van de Europese wetgeving die waarborgt dat strafrechtelijke veroordelingen en beslissingen tot confiscatie op het grondgebied van een andere lidstaat dan die waar het arrest of de beslissing genomen is, volledig ten uitvoer worden gelegd; is van mening dat de wederzijdse rechtsbijstand en de wederzijdse toelaatbaarheid van bewijs tussen de lidstaten moet worden verbeterd;

11. wijst met nadruk op de noodzaak tot volledige toepassing van de bestaande instrumenten voor wederzijdse erkenning en van de Europese wetgeving die waarborgt dat strafrechtelijke veroordelingen en beslissingen tot confiscatie op het grondgebied van een andere lidstaat dan die waar het arrest of de beslissing genomen is, volledig ten uitvoer worden gelegd; is van mening dat de wederzijdse rechtsbijstand en de wederzijdse toelaatbaarheid van bewijs tussen de lidstaten moet worden verbeterd;