Uit de bij artikel 2 van de bestreden wet van 8 mei 2013 doorgevoerde wijziging vloeit voort dat de beslissing tot niet-inoverwegingneming van een aanvraag tot het verkrijgen van asiel of van de subsidiaire beschermingsstatus genomen door de Commissaris-generaal ten aanzien van een asielzoeker die onder een van de vijf categorieën valt die voortaan in artikel 39/2 van de wet van 15 december 1980 worden beoogd, niet het voorwerp kan uitmaken van een beroep met volle rechtsmacht voor de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen, waarbij die beslissing daarentegen het voorwerp kan uitmaken van een annulatieberoep voor datzelfde rechtscollege.

Krachtens de wijziging die aldus ingevolge de wet van 15 maart 2012 is doorgevoerd, kon de beslissing tot niet-inoverwegingneming van een aanvraag tot het verkrijgen van asiel of van de subsidiaire beschermingsstatus genomen door de Commissaris-generaal ten aanzien van een asielzoeker die afkomstig is uit een land dat is opgenomen in de lijst van veilige landen zoals die door de Koning is vastgesteld, niet het voorwerp uitmaken van een beroep met volle rechtsmacht voor de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen.

Totaal aantal beslissingen waarin seksuele geaardheid en genderidentiteit als motief wordt aangehaald: 2009: 376 2010: 528 2011: 823 2012: 1059 2013: 1225 (waarvan 77 beslissingen betrekking hadden op de inoverwegingneming of niet-inoverwegingneming van meervoudige aanvragen); 2014: 1070 (waarvan 227 beslissingen betrekking hadden op de inoverwegingneming of niet-inoverwegingneming van meervoudige aanvragen).

Dit percentage geeft de verhouding weer van het aantal beslissingen van erkenning van de status van vluchteling of subsidiaire bescherming in verhouding tot het totaal aantal eindbeslissingen (inclusief de beslissingen tot weigering van inoverwegingname voor meervoudige asielaanvragen, maar exclusief de beslissingen tot inoverwegingname voor meervoudige asielaanvragen), en is aanzienlijk gedaald in vergelijking met 2014 toen het beschermingspercentage voor wat betreft de eindbeslissingen nog op 12, 97 % (afgerond op 13 %) lag.

2. De nieuwe reglementering betreffende de IGO voorziet dat de RVP de mogelijkheid krijgt om in de volgende gevallen ambtshalve een controle uit te voeren van de rechten op IGO: a) de wijziging van het aantal personen die dezelfde hoofdverblijfplaats delen en wiens bestaansmiddelen en pensioenen in aanmerking komen; b) de wijziging van het aantal minderjarige kinderen en meerderjarige kinderen waarvoor kinderbijslag wordt genoten; c) een wijziging in de bestaansmiddelen; d) nieuwe bewijselementen met betrekking tot de eerder al dan niet in aanmerking genomen bestaansmiddelen; e) nieuwe bewijselementen met betrekking tot de eerder al dan niet in aanmerking genomen bestaansmiddelen, ingevolge het overlijden van de gerechtigde op inkomensg ...[+++]arantie die zijn hoofdverblijfplaats niet deelt conform de bepaling van artikel 6, § 2, van de wet; f) een wijziging in het bedrag van de pensioenen, die uitsluitend voortspruit uit een nieuwe toekenningsbeslissing; in dit geval wordt de beslissing herzien, rekening houdend met deze wijziging, zonder dat wordt overgegaan tot een nieuw onderzoek van de bestaansmiddelen.

Bovendien, een aantal van de beslissingen in overwegingname betreft in feite "onechte" meervoudige asielaanvragen omdat de beslissingen in overweging genomen worden om zuiver technische redenen (bijvoorbeeld omdat de eerdere asielaanvraag afgewezen was, omdat betrokkene niet was opgedaagd op het gehoor; omdat betrokkene bij de eerdere asielaanvraag op basis van Dublin naar een ander land was doorverwezen; omdat betrokkene naar zijn land was terug gekeerd, er enige tijd verbleven heeft en er zogezegd nieuwe feiten hebben plaats gehad). 3. Van alle beroepen ingediend tegen een beslissing van het CGVS beslaat 23,8 % ervan een beroep tegen ...[+++] een weigering in overwegingname. Inzake arresten wordt het CGVS betreffende alle type beslissingen in 10 % de dossiers geannuleerd, wat de niet in overwegingnames betreft slechts in 4 %.