Volgens de minister van Justitie zijn de artikelen die betrekking hebben op deze problematiek vooreerst het artikel 24, 3º, dat bepaalt dat de vergunning klasse C voor hernieuwbare periodes van vijf jaar de exploitatie toelaat van een kansspelinrichting klasse III of een drankgelegenheid en het artikel 38 dat zegt dat kansspelinrichtingen klasse III of drankgelegenheden, inrichtingen zijn waar enerzijds drank kan worden verkocht maar anderzijds waarin maximaal drie kansspelen worden geëxploiteerd.

De kansspelinrichtingen klasse C of drankslijterijen zijn inrichtingen waar drank, ongeacht de aard ervan, voor gebruik ter plaatse wordt verkocht en welke zijn onderworpen aan de bepalingen van het koninklijk besluit van 3 april 1953 tot samenordening van de wetsbepalingen inzake de slijterij van gegiste dranken of aan de bepalingen van de wet van 28 december 1983 betreffende het verstrekken van sterke drank en het vergunningsrecht, en waarbinnen kansspelen, met een maximum van drie, mogen worden geëxploiteerd.

De kansspelinrichtingen klasse C of drankslijterijen zijn inrichtingen waar drank, ongeacht de aard ervan, voor gebruik ter plaatse wordt verkocht en welke zijn onderworpen aan de bepalingen van het koninklijk besluit van 3 april 1953 tot samenordening van de wetsbepalingen inzake de slijterij van gegiste dranken of aan de bepalingen van de wet van 28 december 1983 betreffende het verstrekken van sterke drank en het vergunningsrecht, en waarbinnen kansspelen, met een maximum van drie, mogen worden geëxploiteerd.

« Gelet op de dringende noodzakelijkheid gemotiveerd door het feit dat onderhavig koninklijk besluit dient te worden aangepast aan de wijzigingen aangebracht door de wet van 17 mei 2004 aan de wet van 28 december 1983 betreffende het verstrekken van sterke drank en betreffende het vergunningsrecht; dat deze wijzigingen bestaan in het afschaffen van het vergunningsrecht, zijnde de belasting die verschuldigd is voor het verkrijgen van een vergunning voor het verstrekken van sterke drank; dat hierdoor tevens alle bepalingen inzake de belastinggrondslag alsook de procedure hieromtrent en de rol van de Administratie van het Kadaster zonder ...[+++]voorwerp zijn geworden; dat de bepalingen van de wet van 17 mei 2004 reeds op 14 juni 2004 in werking zijn getreden; dat met het oog op een transparante wetgeving de bepalingen van onderhavig koninklijk besluit dan ook zo spoedig mogelijk dienen te worden aangepast; "

Gelet op de dringende noodzakelijkheid gemotiveerd door het feit dat onderhavig koninklijk besluit dient te worden aangepast aan de wijzigingen aangebracht door de wet van 17 mei 2004 aan de wet van 28 december 1983 betreffende het verstrekken van sterke drank en betreffende het vergunningsrecht; dat deze wijzigingen bestaan in het afschaffen van het vergunningsrecht, zijnde de belasting die verschuldigd is voor het verkrijgen van een vergunning voor het verstrekken van sterke drank; dat hierdoor tevens alle bepalingen inzake de belastinggrondslag alsook de procedure hieromtrent en de rol van de Administratie van het Kadaster zonder vo ...[+++]orwerp zijn geworden; dat de bepalingen van de wet van 17 mei 2004 reeds op 14 juni 2004 in werking zijn getreden; dat met het oog op een transparante wetgeving de bepalingen van onderhavig koninklijk besluit dan ook zo spoedig mogelijk dienen te worden aangepast;

2. « of art. 2 § 1, 1° en 2° van het KB van 03 april 1953 tot samenordening van de wetsbepalingen inzake de slijterijen van gegiste dranken, en de art. 36 § 1 en 37 § 3 van hetzelfde KB en art. 11 § 2 en de artt. 26 § 1 en 27 § 5 van de wet van 28 december 1983 betreffende het verstrekken van sterke drank en betreffende het vergunningsrecht, in die zin dat zij een beroepsverbod of ontzegging opleggen om deel te nemen aan de uitbating van een slijterij van gegiste dranken en/of te laten deelnemen aan de uitbating van een slijterij van gegiste dranken en/of te laten deelnemen aan de uitbating van een slijterij van gegiste dranken of een drankgelegenheid voor ter plaatse te verbruiken sterke dranken, de artt. 10 en 11 van de Grondwet schenden ...[+++]in zoverre zij automatische en niet in de tijd beperkte beroepsverboden instellen, of minstens de internationaal gegarandeerde vrijelijke keuze van arbeid en recht op arbeid voor onbepaalde duur, levenslang, ontzeggen ».