Artikel 79 van het wetsontwerp bepaalt de bevoegdheid van de Dienst voor Vreemdelingenbetwistingen en maakt een onderscheid tussen de volle rechtsmacht inzake asiel (§ 1) en de gewone, objectieve vernietigingsbevoegdheid in de andere aangelegenheden (§ 2).

­ hun volstrekte bevoegdheid is vrij ruim : enerzijds is er de bevoegdheid tot het vernietigen van bepaalde bestuurshandelingen; zij oefenen die uit in eerste aanleg en onder voorbehoud van hoger beroep bij de Raad van State. Anderzijds hebben zij in bepaalde aangelegenheden volle rechtsmacht, niet alleen in eerste aanleg (meer bepaald voor de door de bestendige deputatie behandelde aangelegenheden), maar ook in hoger beroep.

De nota voorziet daartoe in de instelling van vijf administratieve rechtbanken van eerste aanleg (één voor Brussel; twee voor het Vlaamse Gewest ­ waaronder één voor Vlaams-Brabant, Antwerpen en Limburg en één voor West- en Oost-Vlaanderen; twee voor het Waalse Gewest ­ waaronder één voor Waals-Brabant, Henegouwen en Namen en een tweede voor Luik en Luxemburg). Die rechtbanken beschikken over een tweevoudige volstrekte bevoegdheid : zij zijn bevoegd om bepaalde administratieve handelingen te vernietigen en hebben volle rechtsmacht voor bepaalde aangelegenheden, waaronder die welke deel uitmaken van de rechtsprekende bevoegdheden van de ...[+++] bestendige deputatie van de provincieraad (cf. « Essai de réforme du contentieux administratif », A.P.T., 1976-1977, blz. 175-207).

Voor het overige behoort het niet tot de bevoegdheid van het Hof om te onderzoeken hoe de Raad van State zijn bevoegdheid met volle rechtsmacht in concreto zou hebben uitgeoefend of waarom hij geen prejudiciële vragen heeft gesteld aan het Hof in de zaken die de verzoekende partij betreffen.

De wetgever zou moeten toestaan dat de toetsing aan het belang van het kind een toetsing met volle rechtsmacht is.

De RvV heeft volle rechtsmacht, maar geen eigen onderzoeksbevoegdheid (sinds 1 december 2006).