Art. 9. § 1. De in artikel 38, eerste lid, 1°, van de wet bedoelde gegevens die, als ze beschikbaar zijn, door de verzekeringsondernemingen aan de Kas worden overgedragen, zijn : 1° de gegevens die nodig zijn voor : a) de identificatie van de overdracht van de gegevens, inzonderheid de identificatiecode van de overdracht, de datum van verzending van de gegevens, de naam en de identificatiecode van de verzekeringsonderneming, het aantal betrokken verzekeringsovereenkomsten en de datum van overdracht van de verzekerde prestaties; b) de identificatie van de slapende verzekeringsovereenkomst, inzonderheid de identificatiecode bij de verze ...[+++]keringsonderneming, de datum van sluiting van de overeenkomst, de aard van het risico dat zich heeft voorgedaan en het nominatief, generiek of gemengd karakter van het begunstigingsbeding; c) de identificatie van de verzekeringnemer die een natuurlijk persoon is, en van de verzekerde, inzonderheid de naam en voornamen, het identificatienummer van het Rijksregister of van de Kruispuntbank van de Sociale Zekerheid, de plaats en datum van geboorte en overlijden of, in geval van een verklaring van afwezigheid, de datum van de beslissing houdende verklaring van afwezigheid, het geslacht, de laatste hoofdverblijfplaats of bij gebrek daaraan, de andere beschikbare adressen; d) de identificatie van de verzekeringnemer die geen natuurlijk persoon is, inzonderheid de benaming, het identificatienummer en de laatste zetel; e) de identificatie van de begunstigde(n), inzonderheid de naam en voornamen, het identificatienummer van het Rijksregister of van de Kruispuntbank van de Sociale Zekerheid, de hoedanigheid, de plaats en datum van geboorte en overlijden of, in geval van een verklaring van afwezigheid, de datum van de beslissing houdende verklaring van afwezigheid, het geslacht, de laatste hoofdverblijfplaats of bij gebrek daaraan, de andere beschikbare adressen, de volledige en juiste tekst van het begunstigingsbeding, de verzekerde prestat ...

Gelet op de wet van 4 augustus 1996 betreffende het welzijn van de werknemers bij de uitvoering van hun werk, artikel 4, § 1, genummerd bij de wet van 7 april 1999 en gewijzigd bij de wetten van 11 juni 2002, 10 januari 2007 en 28 februari 2014; Gelet op het koninklijk besluit van 3 mei 1999 betreffende de bescherming van de jongeren op het werk; Gelet op het koninklijk besluit van 21 september 2004 betreffende de bescherming van stagiairs; Gelet op het advies nr. 195 van de Hoge Raad voor preventie en bescherming op het werk, gegeven op 15 april 2016; Gelet op het advies nr. 59.218/1 van de Raad van State gegeven op 3 mei 2016, met toepassing van artikel 84, § 1, eerste lid, 2° van de gecoördineerde wetten op de Raad van State; Op de ...[+++]voordracht van de Minister van Werk, Hebben Wij besloten en besluiten Wij : Artikel 1. Artikel 2 van het koninklijk besluit van 3 mei 1999 betreffende de bescherming van de jongeren op het werk, gewijzigd bij de koninklijke besluiten van 3 mei 2003 en 21 september 2004, wordt vervangen als volgt : « Art. 2. Voor de toepassing van de bepalingen van dit besluit wordt verstaan onder : 1° jongere op het werk: a) elke persoon van 15 tot 18 jaar, die niet meer onderworpen is aan de voltijdse leerplicht en die tewerkgesteld wordt krachtens een arbeidsovereenkomst of die, anders dan krachtens een arbeidsovereenkomst, arbeid verricht onder het gezag van een ander persoon; b) elke persoon die niet meer onderworpen is aan de voltijdse leerplicht en die tewerkgesteld wordt krachtens een leerovereenkomst; c) elke persoon die niet meer onderworpen is aan de voltijdse leerplicht en die arbeid verricht krachtens een overeenkomst gesloten in het kader van een opleidingstraject; d) een leerling of student die een studierichting volgt waarvan het opleidingsprogramma voorziet in een vorm van arbeid die in de onderwijsinstelling wordt verricht; e) een student-werknemer die tewerkgesteld wordt in het kader van een arbeidsovereenkomst voor tewerks ...

Sectie VII. - Meldingsplicht van contracten voor bepaalde duur en contracten van uitzendarbeid Art. 36. Behoudens wettelijke of conventionele schikkingen die andere verplichtingen opleggen (bijvoorbeeld voorafgaande toestemming), moeten de ondernemingen die arbeiders aanvaarden met een contract voor bepaalde duur of beroep doen op uitzendarbeiders vooraf de ondernemingsraad, of bij ontstentenis daarvan de syndicale afvaardiging, of bij ontstentenis daarvan de representatieve werknemersorganisaties hiervan in kennis stellen.

Het is evenwel toegelaten af te wijken van de laatste voorwaarde voorzien bij artikel 1, 1e alinea, 3° van dat koninklijk besluit middels mededeling van het aantal contracten, van de plaats van tewerkstelling, van het wekelijks arbeidsstelsel en van het uurrooster voor de werknemers die minder dan twaalf uren per week presteren, aan de ondernemingsraad, of indien deze niet bestaat aan de syndicale afvaardiging of indien deze niet bestaat aan de vakorganisaties; b) In afwijking van de voorwaarde van punt 2, a) om tewerkgesteld te zijn met een contract van onbepaalde duur, is het m ...[+++]ogelijk werknemers tewerk te stellen in een contract van bepaalde duur op voorwaarde dat de totale tewerkstelling middels deze contracten de helft niet overschrijdt van het onder punt 3 voorziene maximumpercentage van 5 pct., overeenkomsten voor tewerkstelling van studenten inbegrepen.

Het effect van het stellen van een zodanige termijn is onder het Verdrag beperkter dan onder de L.U.V. I. Volgens de L.U.V. I. levert het niet in acht nemen van deze termijn door de verkoper hetzij een wezenlijke tekortkoming (artikel 27 en 31 inzake niet tijdige aflevering en aflevering die niet op de juiste plaats geschiedt), hetzij een grond voor ontbinding op (artikel 44, lid 2, inzake het niet beantwoorden van de zaak aan de overeenkomst).

Het effect van het stellen van een zodanige termijn is onder het Verdrag beperkter dan onder de L.U.V. I. Volgens de L.U.V. I. levert het niet in acht nemen van deze termijn door de verkoper hetzij een wezenlijke tekortkoming (artikel 27 en 31 inzake niet tijdige aflevering en aflevering die niet op de juiste plaats geschiedt), hetzij een grond voor ontbinding op (artikel 44, lid 2, inzake het niet beantwoorden van de zaak aan de overeenkomst).