Buiten enkele positieve voorstellen, zoals het stimuleren van het aantal vrouwelijke kandidaten op de kieslijsten, is dit voorstel tot wijziging van de grondwet dus absoluut geen stap in de goede richting.

77. pleit ervoor dat de lidstaten als onderdeel van het sanctiestelsel gronden vaststellen waarop personen die bij een rechterlijke beslissing met kracht van gewijsde onherroepelijk veroordeeld zijn wegens medeplichtigheid aan georganiseerde misdrijven, witwaspraktijken, corruptie, met inbegrip van die van economische of financiële aard, onverkiesbaar worden verklaard (de zogenaamde niet-verkiesbaarheid); is van mening dat deze sanctie ten minste vijf jaar van kracht moet blijven en dat het bovendien gedurende dezelfde termijn onmoge ...[+++]lijk moet zijn om een regeringsfunctie te vervullen op gelijk welk niveau;

­ in verscheidene kieskringen (Kamer) of in de twee kiescolleges (Senaat), dan worden zij door de minister van Binnenlandse Zaken aan de betrokken hoofdbureaus bekendgemaakt en deze bureaus zijn aldus in staat om de onregelmatig voorgedragen kandidaturen van de lijst te schrappen op de dag van de definitieve afsluiting.

De recente bevestiging door de kiescommissie van de uitsluiting van ongeveer vijfhonderd soennitische politici van de kandidatenlijsten bevordert de nationale verzoening echter niet en kan het verkiezingsproces in gevaar brengen en conflicten weer aanwakkeren.

Voor de verkiezingen van 7 maart heeft de Iraakse kiescommissie afgelopen week, zoals mijn collega al zei, de kandidaatstelling van bijna 500 kandidaten, voornamelijk soennitische politici, geweigerd.

Dat is voor mij reden de rapporteur geluk te wensen met haar werk. Ik zou een aantal van haar aanbevelingen willen noemen: prikkels voor de sociale partners om de participatie van vrouwen aan de sociale dialoog te bevorderen; de oproep tot de Turkse autoriteiten om een systeem te creëren om voortijdige schoolverlaters te volgen; het voorstel voor een verplicht quotasysteem – dat in meerdere landen, van het Iberisch schiereiland tot Scandinavië, functioneert – om een redelijke vertegenwoordiging van vrouwen op kieslijsten te garanderen; het verstrekken van instructies aan rechters om “eerwraak” en gedwongen huwelijken streng te straffe ...[+++]n; het opzetten van een campagne om het imago van de vrouw in het economische en sociale leven te verbeteren; en het opnemen van de sociale partners en een aantal NGO’s in het adviesorgaan voor de status van vrouwen.