- het onderzoek op het gebied van voedsel, water en milieu kan baat hebben bij op nanotechnologie gebaseerde ontwikkelingen, zoals instrumenten voor het opsporen en neutraliseren van de aanwezigheid van micro-organismen of pesticiden.

Overwegende, bovendien, dat de toevlucht tot onkruidverdelgers, waaronder glyfosaat het meest gebruikte is in termen van behandelde oppervlakte door amateurs in België, rechtstreeks bijdraagt tot de vernietiging en de verarming van de flora en de diversiteit van de fauna zoals sommige studies het bevestigen; dat glyfosaat ook een belangrijke impact heeft op de biodiversiteit door het feit van zijn toenemende aanwezigheid in water (64 % van de analyses van het oppervlaktewater uitgevoerd in 2013 en 86 % voor zijn metaboliet) en dat deze resten voor problemen zorgen voor de zuivering van water zoals op te maken valt uit sommige verslagen; ...[+++] dat de besmetting van water het aquatisch leven bedreigt en studies hebben aangetoond dat onkruidverdelgers met glyfosaat toxisch kunnen zijn voor kikkers en padden; dat er ook werd aangetoond dat cellen van karperlever beschadigd waren als ze blootgesteld waren aan onkruidverdelgers op basis van glyfosaat; dat, ten opzichte van de wetenschappelijke literatuur, de aquatische soorten het meest getroffen zijn; dat het o.a. gaat om de kikvorsachtigen, de vissen, de zoetwater mossel en de aquatische micro-organismen;

8". totale aërobe biologische afbreekbaarheid": de mate van biologische afbraak die wordt bereikt wanneer de oppervlakteactieve stof in aanwezigheid van zuurstof volledig door micro-organismen wordt verbruikt, zodat deze wordt afgebroken tot kooldioxide, water en anorganische zouten van andere aanwezige elementen (mineralisatie), zoals gemeten volgens de in bijlage III vermelde testmethoden, en nieuwe microbiële celbestanddelen (biomassa);

"totale aërobe biologische afbreekbaarheid": de mate van biologische afbraak die wordt bereikt wanneer de oppervlakteactieve stof in aanwezigheid van zuurstof volledig door micro-organismen wordt verbruikt, zodat deze wordt afgebroken tot kooldioxide, water en anorganische zouten van andere aanwezige elementen (mineralisatie), zoals gemeten volgens de in bijlage III vermelde testmethoden, en nieuwe microbiële celbestanddelen (biomassa);