... de transmissienetbeheerder inzonderheid nog het volgende moet doen: - het opstellen van een nieuwe reddingscode op basis van het nieuwe afschakelplan; - de nieuwe versie van de reddingscode en de wijzigingen ervan meedelen aan de commissie en de minister; - de nieuwe versie van de interne procedure voor de uitvoering van het afschakelplan meedelen aan de minister; - de nieuwe reddingscode opnemen in het aansluitingscontract, het toegangscontract, het contract van de ondersteunende diensten of van het contract voor de coördinatie van de inschakeling van de productie-eenheden; Dat derhalve de netbeheerder er zich van moet vergewiss ...[+++]en dat allen die betrokken zijn bij de reddingscode en het afschakelplan naar behoren worden geïnformeerd over hun rol en verantwoordelijkheden; Dat de opstelling, de formalisering en de terbeschikkingstelling van de nieuwe procedures in het kader van de nieuwe reddingscode en het nieuwe afschakelplan, de juiste informatie voor alle betrokkenen, zowel intern als extern, vereisen dat de transmissienetbeheerder over een minimale periode van uitvoering van 30 dagen beschikt; Gelet op advies nr. 58.314/3 van de Raad van State, gegeven op 22 oktober 2015, met toepassing van artikel 84, § 1, eerste lid, 3°, van de wetten op de Raad van State, gecoördineerd op 12 januari 1973, Besluit : Artikel 1. In artikel 2 van het ministerieel besluit van 3 juni 2005 tot vaststelling van het afschakelplan van het transmissienet van elektriciteit, worden de woorden "of dreiging tot schaarste" toegevoegd na de woorden "Procedure bij schaarste". ...

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 29 april 2015 in zake de procureur des Konings tegen S.T., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 28 mei 2015, heeft de Correctionele Rechtbank Luik, afdeling Luik, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 43 van het Strafwetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 6.1 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden en met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Verdrag tot bescherming van de rechten van ...[+++] de mens en de fundamentele vrijheden, in zoverre het aan de strafrechter de verplichting oplegt om de verbeurdverklaring uit te spreken van de zaken, in de zin van artikel 42, 1°, van het Strafwetboek, die hebben gediend of waren bestemd om het misdrijf te plegen wanneer zij eigendom van de veroordeelde zijn terwijl de straf van verbeurdverklaring de financiële situatie van de persoon aan wie zij wordt opgelegd, dermate kan aantasten dat zij een maatregel zou kunnen vormen die onevenredig is ten opzichte van het legitieme doel dat de wet nastreeft en een schending van het bij artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden gewaarborgde recht op het ongestoord genot van de eigendom zou kunnen uitmaken ? ».

De uitvoering van de bilaterale vrijwaringsclausules van de Overeenkomst vereist eenvormige voorwaarden voor de vaststelling van vrijwaringsmaatregelen.

in het geval van evenwichtherstellende maatregelen ten aanzien van concessies of andere verplichtingen overeenkomstig vrijwaringsbepalingen in internationale handelsovereenkomsten is het optreden van de Unie in wezen gelijkwaardig aan het niveau van de concessies of andere verplichtingen die negatief worden beïnvloed door de vrijwaringsmaatregel, overeenkomstig de voorwaarden van de WTO-Overeenkomst inzake vrijwaringsmaatregelen of de vrijwaringsbepalingen in andere internationale handelsovereenkomsten, met inbegrip van regionale of bilaterale overeenkomsten, uit hoofde waarvan de vrijwaringsmaatregel wordt toegepast;

Net als bij de vijfde uitbreidingsronde wordt ook nu in het toetredingsverdrag een algemene economische vrijwaringsclausule opgenomen, naast vrijwaringsclausules voor de interne markt en voor justitie, vrijheid en veiligheid.

Indien de partijen niet binnen 30 dagen na de aanvang van dit overleg tot overeenstemming komen over een oplossing waarbij de toepassing van vrijwaringsmaatregelen kan worden vermeden, kan de partij die voornemens is vrijwaringsmaatregelen te nemen, de bepalingen van artikel XIX van de GATT 1994 en de WTO-overeenkomst inzake vrijwaringsmaatregelen toepassen.